Ugle-tombola

Mykje tombolaprat siste veka. Grunnen er nok at eg brått er litt meir aktiv enn tidligare, og planen er å fortsette å vere aktiv. Kanskje få til noko fornuftig her inne?!

Uansett, eg har mange gongar sett innom webbutikken Kind by Nature. I tillegg har dei ein artig dansk blogg. No i desse dagar har dei tombola, og eg kan ikkje anna enn å kaste meg på saman med alle andre. Vinn no aldri i lotto, men har trua på ei ugle i posten!

Besøk bloggen deira her, og bli med du også! Eg er småforelska i desse yndige uglene, og mistenke at det er fleire som meg!

På veg

Eg reiser mykje i jobben min. Køyrer hit og dit i Noregs langstrakte land. Ein til tider einsam jobb med mykje aleinetid i bilen.

Må innrømme at somme dagar er det litt pes å sitje der i bilen. Kilometer og mil, time etter time, konsentrere meg for å kome fram dit jobben skal gjerast,og alt for å kome trygt heim til dei to som sit i sofaen heime.

Andre dagar(og det er heldigvis mest av dei dagane)så er det så stort å få oppleve all denne norske naturen. Dei forskjellige menneska som ferdast på vegane og tek i mot meg på småstadane. Dei dagane er så utruleg motiverande og gjev meg ein aldri så liten lukkerus.

På desse turane prøver eg å ta nokre bilete. Er ikkje alltid at eg får tid, at eg berre må haste avgarde utan å ta anna enn mentale bilete. Men dei gongane eg tek meg tid, pustar ut og spring nokre runder rundt bilen medan radioen gjallar i bakgrunnen, ja, då finn eg alltid eit motiv eg vil ta med meg heim.

Legg ut nokre av desse snapshota her. For det er akkurat det dei er. Trass i at eg har all verdas fancy fotoutstyr pakka i bilen, så brukar eg alltid eit lite kompaktkamera til "på veg"-bileta mine. Dei er tatt i augneblinken, oftast i fart der kameraet er fastmontert i gps-haldaren.

Dette er min kvardag, min veg...

Livet er ikkje for amatørar

Nokre dagar verkar alt så heilgrått.
Det er berre ein bitteliten dag i livet mitt, men på same tida føles den så lang og tung. Null motivasjon, lite lyst og når ein endeleg får hjula i gong så går dei feil veg.

I dag gjekk verkeleg hjula feil veg, bokstavleg talt. Eg kræsja bilen. Og eg tok det med eit tappert smil, og tenkte at nei, no skjer det ikkje noko meir tull i dag. Teit tanke, for då må no rett og slett alt anna også gå litt på tverke.

Og sjølv om eg kom meg ganske så heilskinna gjennom dagen og kvelden, så kjem natta og alle teite tankar bunkra seg opp. Så her sit eg, utan søv i auga og med tusenmeters blikk på skjermen.

Det var då eg las ein kommentar i ein blogg: "Livet er ikkje for amatørar". Den traff, verkeleg!

Dagen i morgon vert bra, eg berre kjenne det på meg!

Mola-mo har tombola

Lenge, lenge sidan eg har skreve noko her. Har stort sett ikkje sett vitsen med å skrive når eg ikkje føle at eg har noko vettugt å skrive om. Men så kjem søte Mola-mo med ein tombola, og då, ja då er det berre å kaste seg over tastaturet.

Mola-mo er ein dyktig illustratør som lagar dei mest fantastiske illustrasjonane eg veit om. Ho har ein strek eg beundra og ser opp til, og ein humor og snert i bileta som alltid får meg til å trekkje på smilebandet.

Om du vil vere så heldig som eg er, å ha ein ekte Mola-mo på veggen, ja då må du trykke her. Og så kanskje du er ein av dei heldige!

Lukke til!