Eg har akkurat lest ferdig "Ei vinterreise" av Ragnar Hovland. Har hatt den med som reisebok siste vekene, på siste delen av ferien og rundt om på jobb hit og dit. Den har vore eit pusterom frå alt rundt meg. Og den har små augneblink som har fått meg til å smile heilt inn i hjarterota. Dette er ei bok til ettertanke. Ei bok med to vendepunkt, ei reise gjennom vinteren både mentalt og i røynda. Forfattaren dele dagboka om kreftsjukdomen sin med lesaren og fortel historia om den omreisande predikanten Lindemann som leitar etter Johanna som han ikkje har sett eller snakka med sidan ungdomen.
Forfattaren innser at han må leve mest mogleg normalt, gjere hyggelige ting, ete god mat, høyre på god musikk, sjå gode filmar og bevege seg. Predikanten, ja, han kan du lese om sjølv. Men eg trur eg skal fylgje forfattaren. I kveld ventar ein tur i marka, fylgt av god mat og god film(får eg håpe).
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar